VIRGINITAS

VIRGINITAS

apud plerasque olim Gentes magno fuit in pretio: Unde quum legem Papiam Poppaeam sanciret Augustus, quâ Maritis praemia, caelibibus poenae constituebantur, non solum ab ea Virgines excepit Vestales: sed etiam honorem illis eundem, quem Matribus, habeti voluit. Apud Graecos quoque non nisi per Virginem Oracula fundebantur: Talis enim Delphis Pythia antiquis temporibus fuit, donce eâ ab Echecrate Thessalo violatâ, seniores feminae, annorum saltem quinquaginta, suffectae sunt, quae tamen et ipsae Virginali habitu, in memoriam vet eris vaticinandi moris, uti tenebantur, Diodor. Sic. l. 16. c. 6. Ipsum vero Dei Populum non adeo παρθενίαν ἀσκῆσαι, neque propositum Virginitatis> servandae notum habuisse, scimus; ut contra, si qua lperpetuo maneret Virgo, probro id illi verteretur et genus quoddam maledictionis censeretur: Quemadmodum et, cum in Oreste Euripidis, impura Helena Electram compellans, Virginem diuturnam appellat, v. 72.

Παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος Η᾿λέκτρα χρόνου,

Electra, Virgo quae manes iam perdiu:

contrumeliae causâ sic illam esse locutam, Veteres observant. Hacque in re differentiam inter vetrem Populum ac novum saepe adnotant patres et causas illius explicant. Neque tamen laudandum, quod passim fieri hodie videmus, ut pars Mundi non paenitenda votum Virginitatis suscipiat magis, quam

praestet, Vestalium veterum more frustra se defendentes: Romae enim Vestaies erant saltem sex numerô, quae, virginitatem vel solâ suspicione violâssent, gravissimis suppliciis, sine ulla misericordia, afficiebantur, vivaeque defodiebantur, uti supra dictum. Augustus quoque, paganus licet Princeps, neque meliori ullâ luce illustratus, necessitatem suis lege illâ imposuit, vel caste vivendi, vel nuptias sectandi, si, inquiens, carere semper Uxoribus volueritis, sicut Sacerdotes Vestales carent viris: ergo et iisdem, quibus illae poenis, et ipsi afficiemini, si flagitium aliquod admiseritis. Nec favet ritui praefato, quod de virginibus ἐγκλείςτοις, reclusis seu conclusis, legimus Maccab. l. 2. c. 3. v. 19. ubi, tumultu ingenti Hierosolymis obortô, quod Heliodorus Urbem ingressus esset, ad Templi tehesauros inde rapiendos, de Virginibus Auctor libri ait: Αἱ δὲ κατάκλειςτοι τῶ παρθένων, αἱ μὲν συνέτρεχον ἐπὶ τοὺς πυλῶνας, αἱ δὲ ἐπὶ τὰ τείχη, τινὲς δὲ διὰ τῶ θυρίδων διέκυπτον, Virginum, quae erant conclusae, aliae ad vestibula, et poras concurrebant; aliae ad parietes, quaedam per fenestras exsertô collô prospectabant. Loquitur enim is ibi de omnibus totius Urbis puellis honestioris loci, quae educabantur in domibus Parentum et propriis sibi cubiculis, nequeprodiret oras finebantur. Docte Glossae ordinariae Auctor, virgines quae conclusae erant, i. e. de demibus Parentum non exibant, ratione verecundiae ac pudicitiae Virginalis: tamen in illa turbatione exibant, praeter morem solitum, currentes ad Oniam. Adeoque Virgines hae κατάκλειςτοι non erant Religionis causâ reclusae, sed honestiorum id Virginum perpetuum est epithetum. Olim enim apud Hebraeos, Graecos plerosque et Romanos, Virgines domi continebantur in propriis oecis, quos Graeci appellârunt Παρθενῶνας, i. e. cellas Virginales, eratque ea pars Gynaeconitidis. Idcirco et apud Graecos Poetas Virgines κατακλείςτους appellari videmus. Apud Hephaestionen, exstat hoc Lyrici Poetae fragmentum,

Η῾ πᾶις ἡ κατάκλειςτος.

Τὴν οἱ φασὶ τεκόντες.

Ε᾿μυαίου ὀαρισμοὺς

Ε῎χειν ἴσον ὀλέθρῳ

Ad quem morem forte allusit Auctor Sapientiae Syracidis, cum c. 42. v. 10. ait, θυγάτηρ πατρὶ ἀπόκρυφος ἀγρυπνία, Filia est Patri suo causa occulta vigilandi. Sed magis ad rem facit, quod Virginem Hebraei appellant Gap desc: Hebrew quasi dicas absconditam, κατάκλειςτον. Unde Hieronymus in Quaest. Hebr. Alma, inquit, quod interpretantur, abscondita, i. e. Virgo nimiâ diligentiâ custodita. Vide quae de hoc instituto pluribus scribit Philo, lib. de Legibius. Hinc et Auctor incertus Tragoediae, Christus Patien, B. Virginem rationem vitae suae explicantem introducens, ita illam loqui facit:

Πρῶτον μὲν οὖν γε κᾂν προσῇ, κᾂν μὴ σροσῇ,

Ψόγος γυναιξὶν, αὐτὸ τοῦτ᾿ ἐφέλκεται

Κακῶς ἀκούειν, εἴτις οὐκ ἔνδον μένει.

Οὗπερ πόθον παρεῖσ᾿ ἔμιμνον εν δόμοις

Εἴσω μελάθρων.

Ubi, domi se mansitâsse, ait, ne male audiret, more illarum, quae foras prodire amant. Contra scortum aliquot locis in Targumim appellatur exiens foras. Facit et huc, quod apud Graecos Scriptores θαλαμευόμεναι quoque Virgines vocantur, quod idem est cum voce κατάκλειςτοι, in thalamis enim concelusae educabantur. Chrysostomus, Homil. 1. de Anna Samuelis matre: Τῶν θαλαμενομένων παρθένων μᾶλλον ἡμῖν οἱ νέοι φυλαττέςθωσαν. Notusque est verus Euripidis in Oreste, v. 108.

Εἰς ὄχλον ἕρπειν παρθένοισιν οὐ καλόν,

Foras puellae ut prodeant, parum decet.

Apud solos Corinthios vocabulum κατάκλειςτοι aliô sensu usurpatum fuit, si vera Heychii observatio: Κατάκλειςτοι εν Κορίνθῳ ἑτᾶιραί τινες, quod de Hierodulis Veneris interpretatur Casaubonus, ex illis, quae tradit Strabo. Quemadmodum vero Virgines suas inclusas domi servabant Veteres; sic etiam Matronas illas laudabant, quae pedem domô raro efferrent. Graeci οἰκουρούσας et οἰκουρικὰς, Latini Casarias dixêre etc. Vide plura hanc in rem apud Isaac. Casaubon, Exercit. contra Baron. 1. §. 23. alibique passim, et supra, ubi nos de Graecorum Oecuria: uti de exploratione Virginitatis Gentilibus olim ustitatâ, supra ubi de Pinea corona. it. voce Sontes, ubi de gagate lapide, Taurus, de Ebionitis, Virginitatem reicientibus, suô locô.